ائلین باخیشی: “محمدجواد ظریف”، جدای از تلاش های غیورانه اش برای پیروزی و به قدرت رسیدن “پزشکیان” و فارغ از کارنامه سینوسی و “شتر، گاو، پلنگی” اش در سیاست ورزی سه دهه اخیر ایران، این روزها، برخلاف ادعایش که گفته بود “در دولت پزشکیان حضور نخواهم داشت”، درحال چینش دولت اوست!

ماموریت این روزهای ظریف در قامت رئیس شورای راهبردی دولت چهاردهم اما، حتی اگر با خواست و نظر مسعود پزشکیان تعیین و تفویض شده باشد؛ مشی و رویه های “راهبردی” این دیپلمات کارکشته، قطعا خواست و سلیقه رئیس جمهور منتخبی نمی تواند باشد که با صدائی بلند و رسا، مخالفتش با هرگونه انحصارگرایی را فریاد زده بود.

متاسفانه، روند “ظریفیزه” شدن پروسه “کابینه سازی” برای مسعود پزشکیان، با آن شکل از رویکردها و راهبردهای انحصاری شده وزیر خارجه دولت های یازدهم و دوازدهم و اعضای عمدتا صنفی و حزبی او در شورای راهبردی، تا امروز، آن چیزی نبوده است که پزشکیان و حتی رای دهندگان به او دنبال آن باشند.

کنشگری فعال ظریف در هسته تصمیم سازی و تصمیم گیری تیم رئیس جمهور منتخب، اگر تا همین دو هفته قبل، فاکتور مثبت و برگ برنده پزشکیان در مبارزات انتخاباتی به شمار می رفت، اینک در حال تبدیل شدن به پاشنه آشیل رئیس جمهوری است که قرارش با مردم، نگاه فراگیر و نه انحصاری و حزبی در تشکیل کابینه بوده است!