ائلین باخیشی/جواد بیرامزاده: “ایلهام علیف”، رئیس جمهور باز هم زبان باز کرد و این بار، در اقدامی مداخله جویانه، دخالت گونه و گستاخانه، در اوج نگرانی و دلواپسی سیاسی، خواستار برکناری، مجازات و عذرخواهی آیت الله عاملی، امام جمعه بصیر و انقلابی اردبیل شد؛ تا دم خروس اسلام ستیزی و بصیرت هراسی رهبر وابسته جمهوری آذربایجان بیرون بزند!

از قدیم گفته اند: “آب که سر بالا برود، قورباغه هم ابوعطا می خواند”، بله، ابوعطاخوانی “فالش” ته مانده “حیدر کمونیست”، که بقاء و موجودیت کشور خود و پدرش را مدیون مستشاران نظامی، سیاسی جمهوری اسلامی ایران در دهه های اخیر است، مصداق “شلتاق” چاکرانه نمک پرورده ای است که بعدها، پرورش یافته کازینوهای آمریکا و اروپا شد!

نوچه گی ادامه دار علیف برای غرب و اروپا و البته اسرائیل، موضوعی نیست که بر کسی پوشیده باشد و عربده کشی های بزدلانه رئیس جمهور آذربایجان را به حساب میهن پرستی و روح ناسیونالیستی وی بشود گذاشت، از این رو، فالش خوانی او برعلیه ایران و شخص آیت الله عاملی را نیز، دقیقا از همین منظر باید تحلیل و ارزیابی باید کرد.

اساس و بنیان حکمرانی و کشورداری آذربایجان مدرن، از ابتدا بر “اسلام هراسی” و “اسلام ستیزی” نهاده شده، مانیفستی که به تبعیت از آموزه های کمونیستی علیف اول و سپس، آبشخور سیاسی، فکری همین ایلهام بلاتکلیف که معجونی از غربزدگی، آمریکاستائی و صهیونیسم پرستی است، در هر دو وجه، آذربایجان مسلمان و شیعی را به کشوری با بن مایه های حکمرانی سکولار و غیردینی تبدیل کرده است.

دهانی که این روزها، بی موقع باز شده است، پاسخی جز فریاد اعتراض و البته “لعنت” دینی و اقدام انقلابی نمی تواند داشته باشد؛ اما یک نکته بسیار مهم در پاسخ به اظهارات گستاخانه و مداخله جویانه ایلهام علیف حتما باید مورد پی گیری و توجه جدی نیز قرار گیرد و آن، یادآوری بزرگی ایران، ملت آن و جایگاه عالمان دینی، مذهبی کشوری است که مردمانش، اعتقادی عملی و باوری قلبی به بنیان های دینی این سرزمین و اندیشه ها و شانیت عالمان و راهبران تفکر ملی، میهنی و دینی خود دارند؛ از این رو، فعلا و محترمانه، توصیه می کنیم، تا فرصت هست، رئیس جمهور گستاخ آذربایجان، اولا دهانش را ببندد، ثاینا، از سر جبران و عذرخواهی رسمی از مردم و کارگزاران سیاسی، مذهبی ایران، به ویژه آیت الله عاملی برآید.

حسن همجواری و همسایه دوستی ایران را با این جسارت ها و فالش خوانی های سیاسی، تحریک نکنید آقای “علیف”!