ائلین‌باخیشی_جواد بیرامزاده؛ در عصر ارتباطات، رسانه‌ نه یک ناظر جانبی، بلکه جزئی جدانشدنی از بدنه‌ی ورزش حرفه‌ای است. با این حال، در بسیاری از رویدادهای ورزشی استان – به‌ویژه مسابقات فوتبال – رفتارهایی با خبرنگاران و عکاسان حرفه‌ای صورت می‌گیرد که نه‌تنها با اصول حرفه‌ای در تضاد است، بلکه گاهی رنگ و بوی بی‌احترامی می‌گیرد.

نبود جایگاه مشخص برای اهالی رسانه، و حضور بی‌ضابطه افراد غیرمتخصص در پوشش خبری، باعث شده است خبرنگار واقعی در حاشیه بماند و کسانی وارد میدان شوند که هیچ سنخیتی با اخلاق رسانه‌ای و اصول حرفه‌ای ندارند.

در مواردی دیده‌ایم که آتلیه‌دارها، بلاگرها و حتی برخی چهره‌های فعال در فضای مجازی، تحت عنوان «خبرنگار» وارد زمین مسابقه می‌شوند، در حالی که خبرنگار واقعی پشت در ورزشگاه می‌ماند؛ بی‌دسترسی، بی‌حمایت، بی‌احترام.

این رویه، نه‌تنها به جایگاه رسانه لطمه می‌زند، بلکه به بدنه ورزش نیز آسیب می‌زند. وقتی انتقال دقیق، منصفانه و تحلیلیِ اتفاقات میدانی وجود نداشته باشد، فضا برای شایعه، تحریف و بی‌اعتمادی باز می‌شود.

از مسئولان ورزشی و برگزارکنندگان مسابقات انتظار می‌رود با ایجاد سازوکار روشن و حرفه‌ای برای صدور مجوز، تعریف جایگاه، و هماهنگی با خبرنگاران واقعی، زمینه‌ را برای بازگشت احترام به عرصه رسانه‌ای ورزش فراهم کنند.

خبرنگار، مزاحم نیست؛ چشم بینای جامعه است.

و چشم‌ها را نباید بست…