ائلین باخیشی/سینا مطهر: رفت و برگشت های سریع السیر “صابر پرنیان” از آن دولت به این دولت و از آن “صمت” به این “صمت”، نه تنها مردم و کنشگران و فعالان حوزه های اقتصادی، تجاری، معدنی و بازرگانی استان؛ بلکه موافقان و مخالفان مانیفست “وفاق” در حکمرانی دولتی مسعود پزشکیان را نیز به نقطه آچمز رسانده است!

خالق نظریه “دستمال کشی” در پروسه تصاحب پست و مقام، که در قامت کاندیدای مجلس، با طرح این نظریه در ایام انتخابات خبرساز شده بود؛ در کسری از سال، سیری ۸ ماهه میان استان های آذربایجان شرقی به آذربایجان غربی و از آذربایجان غربی به آذربایجان شرقی داشته و این سیر مدیریتی را نیز، احتمالا، با همان “دستمال پرنده” تکمیل کرده است!

شیفت سیاسی دوباره صابر پرنیان به دولت، این بار به دولت جدیدی که فرسنگ ها از منظر سیاست ها و رویکردهای حکمرانی و مدیریتی و حتی اندیشه های سیاسی و کارکردی با دولت قبل تفاوت دارد، هر قدر هم به زعم منادیان و موافقان همگرایی سیاسی حول محور “شعار وفاق” در واگذاری مسوولیت های کلیدی دولت قابل عادی سازی باشد؛ اما از منظر روح سیری ناپذیر وی برای ماندن در دایره قدرت، دقیقا نقیض ادعای هیجانی این مدیر خوش مشرب صنعتی در ایام انتخابات و دستمال کش خطاب قرار دادن کسانی است که برای گرفتن پست و مقام، حاضر به تمکین و تبعیت از دایره مدیران تصمیم گیر بالادستی است!

هر چه باشد، پرنیان، حالا سوار بر همان دستمال پرنده سیاسی و با پشت گرمی لابی های پشت پرده ثروت و قدرت حامی خود، دوباره در سمت، صمت آذربایجان شرقی اردو زده است، مدیری که نشان داد، می توان در کم تر از یک سال، هم رفت و برگشت های هیجانی و جذاب مدیریتی را کلید زد، هم مداوما مدیر شد و هم آب هم از آب تکان نخورد، بسیاری معتقدند، دستمال او، پرنیانی هزار رنگ از حریرهای سیاسی در زمهریر سخت آذربایجان است!